تاریخچه: همانطور که افسانه می گوید، راه راه از Than Lo در چین 200 تا 300 سال پیش به ویتنام آمد و با مردم دائو از دریا عبور کرد.

فعالیت‌های تولیدی: در گذشته، پاتن عمدتاً با کشت زمین‌های پهن و با استفاده از چوب حفاری برای ایجاد سوراخ‌هایی برای نهال‌های کاشته شده در مزارع پاک‌شده و سوخته زندگی می‌کرد. محصولات زراعی شامل برنج، ذرت و انواع سبزیجات مانند لوبیا، خوای سو، خوای مون است. ابزار کشاورزی شامل تبر، چاقو و بیل زدن است. با توجه به اینکه تولید محصول تا حد زیادی به شرایط آب و هوایی وابسته است، پاتن باید به طور دوره‌ای به جنگل برود و cu nau (یک محصول ریشه‌ای که رنگ قهوه‌ای تولید می‌کند) و یام را حفر کند تا در صورت داشتن محصول بد، رژیم غذایی خود را تکمیل کند. جمع آوری میوه های جنگلی هنوز نقش مهمی در زندگی اقتصادی آنها دارد. پارچه‌های بافندگی مدت‌ها پیش توسعه یافتند و منسوجات بافته شده پاتن مورد استقبال گروه‌های اطراف قرار گرفت. مردان پاتن سبد و نجاری می کردند. پاتن ها حیوانات مزرعه ای مانند گاو، گاومیش، بز، خوک و مرغ را پرورش می دهند که برای فعالیت های مذهبی نیز استفاده می شود . از گاومیش ها به عنوان جانوران کشنده نیز استفاده می شود. خرید نهال میوه

رژیم غذایی: پاتن ها عمدتاً هر روز برای دو وعده غذایی اصلی خود برنج می خورند. آنها از خوردن غذاهای آب پز یا سرخ شده لذت می برند.

پوشاک: لباس زنان پاتن هنوز ویژگی های خاص خود را حفظ کرده است. لباس سنتی آنها شامل یک دامن بلند و پیراهن است که بسیار رنگارنگ است و شامل تزئینات تزئینی است که شبیه به لباس‌های پوشیده شده توسط مردم دائو است.

مسکن: Pathen عمدتا در استان های Tuyen Quang و Ha Giang ساکن هستند. بسته به منطقه، پاتن یا در خانه های روی پایه یا در خانه های نیمه رکابی زندگی می کرد. خانه ها را نیز می توان مستقیماً روی زمین ساخت. در بسیاری از جاها، خانه‌هایی با ستون ساخته می‌شوند که ساختارها را محکم‌تر و زیباتر نشان می‌دهند.

حمل و نقل: حمل و نقل پشتی وسیله اصلی برای پاتن برای حمل کالا است.

سازمان اجتماعی: روابط خوب با همسایگان نقش اساسی در زندگی اجتماعی دارد. Pathen در هماهنگی با یکدیگر زندگی می کنند و اغلب از یکدیگر مراقبت و کمک می کنند. آنها در زمان برداشت و زمانی که کار مزرعه به نیروی کار بیشتری نیاز دارد کمک متقابل می کنند. آنها دودمان خانوادگی زیادی دارند که با هم در یک روستا زندگی می کنند، که در آن معمولاً یک دودمان بزرگ خانوادگی وجود دارد. پاتن ها دارای هشت اصل و نسب اصلی خانوادگی و برخی دودمان های دیگر هستند که از مردم دائو سرچشمه می گیرند (بان، تریو). هر دودمان خانواده به شاخه های کوچکتر با افسانه های خاص خود تقسیم می شود.

ازدواج: تک همسری در بین راهیان نور مشاهده می شود. ازدواج در همان نسب حرام است. به ندرت پیش می آید که شوهر با زن دوم ازدواج کند یا درخواست طلاق کند. طبق آداب و رسوم سنتی، شوهر باید برای مدت معینی (حداقل 12 سال) پس از ازدواج با خانواده زن خود زندگی کند. اگر خانواده زن پسر نداشته باشد، داماد که با خانواده ازدواج کرده است قرار است برای همیشه در آنجا زندگی کند. سپس فرزندان آنها نام خانوادگی مادر را خواهند داشت.

تشییع جنازه: وقتی کسی می میرد، اهل خانه سه تفنگ شلیک می کنند تا مرگ را به جامعه اعلام کنند. سپس آنها شروع به کفن کردن مردگان می کنند. دختر متاهل نذری را برای تشییع جنازه آماده می کند. پیشنهاد اغلب خوکی با وزن حدود 25 کیلوگرم است. خانواده های کمتر ثروتمند ممکن است فقط هفت خروس را ارائه دهند. این تابوت از یک تنه درخت ساخته شده است. تابوت معمولاً با برنج سرخ شده پر می شود و قبل از سوختن با کاغذ ممنوعه پوشانده می شود.

جشنواره ها: پاتن ها تعطیلات سنتی سال نو قمری تت را مانند سایر اقلیت های قومی در منطقه شمال شرقی جشن می گیرند.

باورها: راهیان به وجود دنیای ارواح اعتقاد دارند که در آن همه چیز دارای روح است. ارواح راهنما دو نوع هستند، آنهایی که فرخنده هستند و آنهایی که فاجعه و بدبختی می آورند. ارواح فرخنده در آسمان با ارواح دیگر زندگی می کنند، اجداد مردم، ارواح خاک … ارواحی که باعث بدبختی و بلا می شوند شامل ارواح رودخانه ها و نهرها و ارواح بیمار کسانی است که به مرگ غیرطبیعی مرده اند، که همه آنها هستند. اعتقاد بر این است که محصولات انسانی را از بین می برد و گاوها را می کشد.

پاتن ها اجداد خود را در خانه می پرستند. محراب با استفاده از یک بشقاب چوبی U شکل معکوس ساخته شده است که روی آن یک ظرف بخور و یک کاسه آب قرار داده شده است. برخی از اعتقادات مربوط به کشاورزی است، مانند عبادت قبل از کاشت بذر، و آیین برنج جدید. افسانه گیاه برنج به سه حیوان — سگ، گربه و خوک — می‌پردازد که دانه‌های برنج را از بهشت ​​می‌دزدند و برای انسان می‌آورند. به همین دلیل، انسان باید قبل از پرستش روح برنج، به این حیوانات غذا بدهد. وقتی یک خشکسالی طولانی وجود دارد، راهیان برای باران دعا می کنند. مراسم تشریفاتی آنها مربوط به پرورش و شکار است که برای زندگی پاتن نیز مهم است.